19 Şubat 2020 Çarşamba

GAİLE

Ancak laf aralarına sıkıştırıyorum
Ölüm haberini.
Açık seçik cümleler için fazla gencim.
Böyle zamanlarda,
Tükenişin filmini annem oynar.
Anne olmaktan çok yıkılmış
Ve gözyaşı başına para alan.
Babamın esnaflıktan öte,
İlk mesleği,
Sahnede kalabalık yapan figüran.

Ölüm, 
Çığlığa hak doğurarak gelir.

Sessizliği uzunca ağzında çiğner Azrail.
Genelde gece,
Bazı zaman sokak ortası
Tükürüverir suratına.
Tam da o anda,
Bu pazartesi, yaşamaya bir kez daha 
Olağanca güçlü başlamaya söz vermiş bir ruhun,
Hala burdayım!
Diye çırpındığı rivayet edilir.

Siyah camlı bir arabadır belki de ölüm
İçerideki dışarıyı görür de
Dışarıdaki yalnızca karanlığı.

Ve insanoğlu için,
Bir ölüme ağıt yakmak da
Sırasıyladır.
Ben üç gün yas evine gidip
Ağlayamadan döndüğümü bilirim.
Ve daha kapıdan anlarım
Araya kaynak yapacak olanı
Ellerindeki kıymalı pide kokusundan.